Archief

Dit is de archiefpagina van DONLOG. Klik hier om naar de homepage te gaan.

31 08 06 - 09:29Zidanesk

Mijn achterbuurman neemt weleens zijn auto van de zaak mee naar huis. Een blauw bestelwagentje waar O.K.Z. op staat. Het is van een drukkerij in Tilburg en O.K.Z staat voor Overmorgen Klaar Zeker. Maar de drie letters O.K.Z. hebben inmiddels ook een andere betekenis. Voor een van 's lands beste columnisten, Ephimenco van Trouw, staan die letters voor Onstabiel Koninkrijk aan Zee. Nederland dus. Alleen voor Ephimenco zou je al een abonnement op Trouw nemen, maar dat terzijde. Vandaag fulmineert hij briljant op de VVD. Hoe ze het in vredesnaam in hun hoofd hebben gehaald om Docters van Leeuwen op de lijst te zetten. Lees even een stukje mee:

".....Maar je bent naïef en, geholpen door wat chianti, pasta en zon, droom je van een spoedig herstel. Bij terugkomst moet je sneller dan je lief is een toontje lager zingen: het is weer regen en bloemkool met zure maïzenasaus. Dezelfde egotrippers die stampvoetend niet verder dan hun eigen hachje wensen te kijken. Aan de rechterflank volg je de titanenstrijd der dwergen die elkaar zidaneske kopstoten verkopen om de etensresten van Pim te mogen oprapen. Ach, het zijn maar uitgehongerde lilliputters op zoek naar kruimels, probeer je te relativeren....."

Gezien? Zidaneske kopstoten. Mooi hè? Een nieuw bijvoeglijk naamwoord is geboren. De betekenis? Iets van: geweld uit frustratie, terugslaan na getreiterd te zijn? Dat kan dan letterlijk geweld zijn, maar ook een ongemeen felle verbale reactie. Het moet maar op de lijst van nieuwe woorden. Als iedereen die dit leest het nou gaat gebruiken, gebeurt dat vanzelf. Proef het eens even op je tong: "O.k., dat had ik niet moeten doen, het was een zidaneske streek van me...." Zoiets? We houden hem erin.

Oja, en als je de hele column wil lezen. klik dan maar even hiero.

reageer

30 08 06 - 09:26Hanja en haar kranten

In mijn vak en met mijn functie kom je op plekken waar gewone stervelingen nooit komen. Wij journalisten zijn gebenedijden! Neem nou gisteren. We mochten op de borrel/buffet bij de Commissaris van de Koningin Hanja Maij-Weggen. In de voormalige Statenzaal van het huidige Noord-Brabants museum, voorwaar een bijklans heilige plek in onze provincie. Hanja's woordvoerders hadden bedacht dat het journaille (hoofdredacteuren, maar ook schrijvend, filmend en pratend voetvolk) haar maar weer eens informeel moeten treffen. Er was een prima buffet er waren drankjes die rondgebracht werden. Er waren loslopende hoofdredacteuren van de Brabantse kranten die wel lachten maar toch ook heel zorgelijk keken vanwege de situatie bij hen op het bedrijf.
En er waren toespraken. Daar gaat het over vandaag: Hanja heeft ons een kijkje gegeven in haar mediagebruik. Ik dacht altijd dat een Commissaris hoofdzakelijk bezig was met bellen. Bellen met de Koningin om te zeggen dat alles nog o.k. is in Noord-Brabant. En dat een Commissaris van de Koningin een paar keer per week bij de provinciegrens staat om een Oranjetelg te begeleiden als die door Brabant raast danwel wandelt. Nee, een Commissaris -althans die van ons- houdt voor iedereen de media in de gaten. Als ze op teletekst of internet iets ziet, belt ze meteen een directeur van een van haar diensten of haar woordvoerders om hen erop te wijzen. Veel journalisten hadden vroeger ook wel ooit zo'n hoofdredacteur die in de avonddienst van thuis uit belde om te vragen of wij al wisten dat.......terwijl het hele apparaat daar allang mee bezig was.

Èn, Hanja leest kranten. Elke dag. Zes maar liefst, die worden allemaal bij haar thuisbezorgd (wat dat wel niet kòst!). Ze begint met de landelijke kranten. Ik heb de volgorde niet opgeschreven, maar ze eindigt in elk geval steevast met de Telegraaf, want, zei ze met zoveel woorden, dan weet ze wat er ècht gebeurd is en wat ècht belangrijk is. En in de auto doet ze ook nog het Brabants Dagblad van de dag zelf en BN/De Stem van de dag tevoren, want het is niet mogelijk om die van de dag zelf zo vroeg te pakken te krijgen. Zo weten we dat ook weer. Mmm, de Telegraaf om te weten waar het ècht om draait. Ze staat er zelf wèl regelmatig in bij de society-rubriek van Stan Huygens...mmm, waar het ècht om draait...

een reactie

27 08 06 - 14:21Nieuw!

Is een nieuwe weblog een concurrent en moet je die doodzwijgen? Of moet je open zijn, over je hart strijken en blij zijn dat het net van bloggers zich uitbreidt, zodat we op een bepaald moment de wereld kunnen overnemen? Bovendien: C&A gaat ook tussen concurrenten zitten, om meer klandizie te krijgen. Ok, daar komt-ie dan: welwel.punt.nl is de naam van de boreling. Hij is van de buurman van de buren. De buurman die op dit moment een complete armee aan bouwvakkers heeft gevraagd of ze bij voorkeur 's morgens vroeg willen beginnen met hakken, boren, kloppen en weetikveelwat, omdat zijn huis zo nodig verbouwd moet worden. Dat heb je met die wat oudere yuppen. Het is niet gauw goed meer. Hup, een nieuwe keuken, hup een aanbouw eraf, een aanbouw erbij. Maar ze doen maar. En intussen -de bouwvakkers herrieën (hoe schrijf je in vredesnaam herrieën??) rustig verder- richt hij een weblog op, in plaats van zelf een kruiwagen ter hand te nemen. Maar, ik moet zeggen, zijn blog is niet slecht voor een beginner. Hier en daar zelfs geestig. Ga maar eens een keertje kijken, da's leuk voor 'm. Komt-ie nog een keer: welwel.punt.nl.

twee reacties

24 08 06 - 22:02Geen zin

Heb eigenlijk geen zin om een stukje te schrijven. Maar in mijn mail komen vragen: waar blijf je nou? Ik heb geen zin om iets over de naturalisatiedag te schrijven, die biedt zòveel inkoppertjes dat het niet meer leuk is.
Ik heb ook geen zin om te schrijven over Vennegoor danwel Hesselink en Ooijer die er alletwee tussenuit naaien.
Ik heb ook geen zin om te schrijven over de avondzon die vandaag prachtig was, net als de ochtendzon.
"Gaat het niet goed Donders???" hoor ik de trouwe blogfreak denken. Het gaat UITSTEKEND!! Echt. Maar ik heb ff geen zin. Hoewel...vandaag de baas van een hoerenkot twee keer een half uur aan de telefoon gehad op mijn werk. Zijn overburen hebben een gloeiende hekel aan hem, althans aan zijn nering, en hebben allerlei processen aangespannen. Steeds verloren. Dus naar 's lands hoogste orgaan: De Raad van State. De klacht van de overburen ? 's Nachts knisperend grind en veel inschijnende koplampen. Ja, als je buitenshuis van bil wil, doe je dat niet om de hoek. Dus pak je je auto. Lijkt me. En aangezien seks zich toch nog heel vaak in de avond- en nachturen afspeelt, doe je je lampen van de auto aan. Ik zie het voor me: die overburen. Eerst schijnen die koplampen van de hormoonkanonnen in hun slaapkamer en daarna horen ze de brede Mercedes-diesel-banden op het grind van de parkeerplaats knisperen. Kift of om gek van te worden? Leek ons wel aardig voor een kort stukkie met twee shots in het nieuws. De eigenaar belde woedend op nadat-ie onze cameraman had gezien. "...@#@$@^*&$#$^&&*(())$%+@#$%...advocaten...%$##@%*&*&)(_ verboden....*&^^%$^$@#^&*( ...mij kapotmaken...." Toen viel-ie weg. Half uur later was-ie er weer: "Sorry, beltegoed was op." Of we die beelden niet wilden uitzenden. Nee het was geen bordeel, maar een privéhuis...en...meneer...we hebben het al zo moeilijk....we worden kapotgemaakt in de branche door deze regering...het is sappelen in de business...en of ik wist hoe fatsoenlijk het er eigenlijk aan toegaat, de uitnodiging lag op het puntje van zijn tong... "Het is zeker alleen maar interessant omdat het om seks gaat hè?" zei die. Ik zei: "Ja meneer, als u kruidenier of bakker gweest was....." Hij: "Ja, maar dan had ik geen zak verdiend..."

vier reacties

22 08 06 - 21:07Verwervingscriminaliteit

Gelezen wat hier boven staat? Ben je d'r nog? V E R W E R V I N G S C R I M I N A L I T E I T.
't Is dat ik niet meer Scrabble, omdat ik toch altijd alle spelletjes verlies. Stel je voor bij Scrabble: verwervingscriminaliteit en dan met een beetje mazzel hier en daar wat letterwaarde en drie maal woordwaarde. Nee, ik heb het woord niet zelf verzonnen. Hoorde het vandaag op Omroep Brabant radio. De baas van Novadic die verslaafden probeert van de zooi af te helpen. Dus als je een junk bent en je kruipt op een zondagmorgen in een auto -pakweg, die van mij- met een schroevendraaier om daar enige elctronische apparatuur uit te schroeven om die vervolgens te verkopen, zodat je geld hebt om zooi te kopen, dan hou je je bezig met verwervingscriminaliteit. Ik zou er nooit zelf op gekomen zijn.

reageer

20 08 06 - 17:10Kunstscooter

In het Mauritshuis, naast het torentje van Balkenende heb ik maanden geleden met open mond een tentoonstelling bezocht met kunstwerken van Hollandse oude meesters die zich hadden laten inspireren door alles wat van Italië Italië maakt. Ik was erg onder de indruk. Dus moest ik nu ook naar Museum Het Valkhof, hartje Nijmegen, voor de expositie De Italiaanse Verlokking. Voor die expositie hebben hedendaagse kunstenaars Italië als inpiratiebron gebruikt. Ok, is even wat anders, iets meer dingen die ik niet begrijp, maar wel de moeite waard en somtijds zeer verrassend. Je kunt er nog naar toe, volgende week zondag voor het laatst. Ik vond eigenlijk onderstaand plaatje dat ik in het museumcafé gemaakt heb, ook al een beetje kunst. Toch ?

twee reacties

16 08 06 - 22:25Blij

Weet je waar ik blij van word? Wandelen op een zwoele zomeravond in en om het Vondelpark in Amsterdam. De zon straalt de laatste stralen van de dag. De Amsterdamse Marokkaantjes op het bankje naast me, bieden me een glas rosé of een biertje aan. En als ik mee wil blowen...nee dank je jongens, ik blow al automatisch mee als ik naast jullie zit. Een gedegenereerde reiger wandelt langs de talloze groepjs mensen die liggen te picknikken en schoept hier en daar wat. Achter me suizen allerlei joggers langs: hijgend, puffend, steunend, kletsend. Te voet, op skates, op de fiets. Aan de overkant van de plas oefent iemand zijn Kung Fu kunsten in opperste concentratie. Een kind jaagt alle eenden met geweld het water in. Amsterdam in de zomer. In alle kleuren en geuren. Met alle nationaliteiten. Met de avondzon, dikke wolken en vliegtuigen erboven die weet-ik-waar naartoe gaan. Het groene gras. De geluid van de trams. De terrasjes. De passanten. Amsterdam. Het blijft de mooiste stad van het land...

twee reacties

13 08 06 - 08:30Schroevendraaier

Het stamt nog uit de tijd dat ik razende radioreporter was: ik kan slapen als een blok, maar ik hoor alles en ben direct klaar wakker en actiebereid als ik iets hoor. Vroeger moest ik er regelmatig 's nachts uit voor een brand of zo. Maakte een reportage, ging weer naar huis en sliep weer meteen verder.
Vanmorgen om zes uur zat ik rechtop in mijn bed. Hoorde buiten wat. En, jawel: het portier van mijn auto onder het raam stond wagenwijd open en er staken twee benen uit. Schreeuwen en vloeken, dat is de primaire reactie. De man in mijn auto schrok zich wezenloos en keek mij aan: "Meneer deze auto was open en ik was aan het kijken of ik een briefje kon vinden met een adres, zodat ik dat even kon gaan zeggen,"z ei hij, mij recht aankijkend. Hij in een spijkerjasje, ik achter het gordijn in mijn blote kont. Geloofde er natuurlijk geen bal van. "Wat heb je eruit gehaald??" "Niks meneer, ik wilde helemaal niks jatten, ik wilde alleen maar helpen."
Een snelle kansberekening: wat denk je zelf Donders, zou die meneer even blijven wachten tot ik wat aangetrokken zou hebben en naar beneden zou komen.....dacht het niet hè? En om nou in mijn blootje achter hem aan te gaan....
"Ok, je weet zeker dat je niks in je zak hebt??"
"Nee, meneer, ik zweer het."
"Weet dat ik je gezien heb, ik weet dus precies hoe je eruiziet beste vriend...."
En toen sjokte hij weg en mompelde nog iets van goede morgen.
Een minuut later was ik beneden....hij had zo te zien niks meegenomen. Wel alles doorzocht.
Ben nog wel op zoek geweest naar hem, want hij was zijn schroevendraaier vergeten. Die lag nog op de stoel...

vier reacties

11 08 06 - 22:52Drie keer per week (2)

Aangezien ik er vragen over krijg: het is meer geworden. Met het roeien. Deze week al vijf keer. Elke keer ruim drie kilometer (terwijl ik geen meter vooruitkom), dat maakt ongeveer zo'n zestien kilometer.

vier reacties

10 08 06 - 08:15Testosteron

Soms is het aanbod te groot. Het aanbod in aanleidingen voor een blog. Las vanmorgen dat zebravisjes ongeveer dezelfde soort hersens hebben als mensen. Ik zo dadelijk met een ander gevoel tussen de mensen. Las ook dat katten vanwege een of andere parasiet het karakter van hun baasjes en bazinnetjes kunnen beïnvloeden. Ik ga zo dadelijk met weer een andere blik tussen de mensen.
En ik las in de Brigitte, zeg maar de Duitse tegenhanger van de Libelle- eindelijk iets begrijpelijks over testosteron. Brigitte beantwoordt elke week een prangende vraag van een BD-er (Bekende Duitser). Deze week vraagt acteur en filmmaker hoe het nou eigenlijk allemaal zit rond testosteron bij "ons mannen". Nou, lees maar even mee, altijd nuttige wetenschap:
Het "männliche Königshormon" wordt continu aangemaakt en in de bloedsomloop gebracht. En vervolgens zorgt het goedje voor alles in en aan het lichaam dat mannen onderscheidt van vrouwen, maar ook voor de spierontwikkeling (Landis?), zin in seks en een donkerbruine stem. De productie is tussen acht en elf uur 's morgens hoger, maar ook daar merk niemand iets van. Kortom het gaat allemaal automatisch. Maar, er kan ook iets gebeuren waardoor de produktie omhoog schiet, bijvoorbeeld als je de Lotto wint of een beslissend doelpunt bij een spannende voetbalwedstrijd ziet. Dus, zegt Brigitte, àls je nou -om wat voor reden dan ook- de testosteron productie omhoog wil brengen, moet je een Oscar winnen, Federer verslaan in een tenniswedstrijd, je laten adopteren door Angelina Jolie en de Mount Everest bedwingen en dat dan wel allemaal op één ochtend, tussen acht en elf 's morgens... Wat een gedoe...

een reactie

09 08 06 - 22:05Rijkswaterstaat

Vroeger -"toen de guldens nog van hout waren" zou mijn zoon zeggen- zag je af en toe weleens een reiger. Maar die waren zo schichtig dat ze al wegvlogen als je van vijfhonderd meter afstand je oogwimpers bewoog. Je ziet ze nu veel meer en ze worden ook tammer. Ik heb er sinds een week of twee een vriend bij. Als ik bij het krieken van de dag met de hond wandel, zit-ie op een dikke massief houten paal die in het kanaal staat. Een wat pluizige, sjieke, reiger. Kees van Kooten schreef ooit: Reigers zitten aan de kant van het water met een blik alsof ze iets belangrijks zijn bij Rijkswaterstaat. Zo zit die van ons ook. En hij wacht tegenwoordig tot we echt vlakbij zijn. Dan voert-ie zijn nummer op, speciaal voor ons: met langzame, grote slagen eerst even dalend over het water en dan omhoog met een grote boog over ons heen. Elke morgen opnieuw. Een prachtgezicht.

reageer

08 08 06 - 08:27Drie keer per week

Trouwe lezers weten het. Ooit heb ik een roei-apparaat aangeschaft. Gekocht van een mevrouw in de buurt van Rotterdam. Het ding was van haar man die zijn gezondheid en conditie weer op peil wilde brengen. Maar na een paar keer viel-ie dood van het apparaat. Maar dat weerhield mij er niet van. Vervolgens enthousiast aan de slag gegaan. Maar op een bepaald moment heb ik het roeien gedelegeerd, tsja je bent leidinggevende of niet. En dus hoorde ik bijna dagelijks hoe een verdieping boven mij tientallen virtuele kilometers werden afgelegd. In het begin met een gevoel van: blij dat iemand het apparaat nog gebruikt. Tegelijk zag ik de maandelijkse bijdrage aan de sportschool van mijn bankrekening vloeien, met een gevoel van: als ik een abbonement heb, heb ik tenminste iets. De bezoekjes van mij aan de sportschool zijn op de vingers van een viervingerige hand te tellen. Maar, er zijn momenten van inkeer! Het roeiapparaat staat nu op een plek waar ik er bijna dagelijks over struikel. Het denkhoofd zit zò vol met dingen, dat het er op één of andere manier uit moet. Vanmorgen was het moment. Meteen maar al mijn eigen records gebroken. Het voornemen is: drie keer per week. We'll keep in touch.

drie reacties

05 08 06 - 09:54Zo kan het ook

Kreeg vandaag een prachtfoto van Bush toegemailed van een oud collega en vriend die steevast op zaterdagmorgen zijn Keek op de Week doormailt. Hij is inmiddels opa, dus het gaat veel over zijn schatten van kleinkinderen. Altijd lief :-) Maar ook over zijn kijk op de wereld, de dingen waar die mee bezig is of die hem bezighouden. Ik zou verbaasd zijn als ik een zaterdag géén mail van hem zou krijgen. Waar-ie ook is, er komt altijd iets.
Vandaag wees hij mij op een website waar ondermeer deze foto vandaan komt:

Zo kan het ook



De site heet: http://www.funtoosh.com/. Als je een beetje snuffelt kom je mooie plaatjes van/over Vriend Bush tegen.

drie reacties

04 08 06 - 21:57Ursie

Ze stopt ermee. Ursie. Zonder het eigenlijk aan de grote klok te hangen. Wat eigenlijk wel jammer is. Want de partij mag dan wel niks voorstellen, Ursie deugt. Ik heb het over de rakkers van D'66. Ik geloof dat iedereen vergeten is waarom die partij ooit werd opgericht. Geeft niks. Dingen komen, dingen gaan. Lousewies kwam en ze ging. Zo gaat dat. Boris kwam en ging. Zo gaat dat. Ze komen allemaal best wel terecht en dat hoop ik zeker ook voor Ursie, het Brabantse boegbeeld in die rare partij. Blijft Pechtold over met Bakker en die halen samen één zetel. Blijft Pechtold over..gaat Pechtold in de oppositie vechten voor een gekozen burgemeester. Ach, dingen komen, dingen gaan, net als mensen. Mensen komen, mensen gaan.

reageer

02 08 06 - 19:43Woonboot

Een verborgen kant van mij. Ok ik geef het toe....roep maar van alles...maar ik vind dat soms prachtig.
Vandaag werd het nummer van Stef Ekkel op mijn verzoek weer een keer gedraaid op onze radiozender. Volgens mij wordt het een hit...
Let in de tekst vooral op het woordje "het". Het is namelijk "de" woonboot", dus eigenlijk "hij" ligt in de Amstel. En volgens mij moet "ligt" eigenlijk "legt" zijn.
Kun je zingen, zing dan mee...ik ga hem morgen weer aanvragen :-)

De Woonboot

Nelis en Leentje dat waren twee mensen
Heel doodgewoon net als de rest
Ze wilden graag trouwen maar hadden geen woning
En daaraan had Leentje geweldig de pest
Maar op een dag toen moest het gebeuren
Ze kochten een bootje hett was wel geen pracht
Maar het kon hun niet schelen, ze waren gelukkig
En legden hun bootje bij ons in de gracht

En we hebben een woonboot, het ligt in de Amstel
We hebben een schuitje, "t is ons ideaal
En ben je een keertje bij ons aan de Amstel
Kom dan in ons bootje gerust allemaal

Maar op een morgen zei plotseling Nelis
Kijk nou eens Leentje hoe dat nou toch komt
Ik zit hier verdorie met m'n voeten in 't water
Er zit een gat als een vuist in de romp
Het water steeg snel en de meubels die dreven
De kans op verdrinking die was toen heel groot
Want geen van beiden konden ze zwemmen
Ze dreven de deur uit op een tafelpoot

En we hebben een woonboot, het ligt in de Amstel
We hebben een schuitje, "t is ons ideaal
En ben je een keertje bij ons aan de Amstel
Kom dan in ons bootje gerust allemaal

We hebben de schuit naar de helling getrokken
Daar stopten ze heel vakkundig het lek
Leentje kon toen haar meubels gaan poetsen
Want de stof van de cluppies zag blauw van de drek
Maar ze lagen niet lang bij ons in de Amstel
Toen kwam er een smeris zo een met een pet
Hij zei, jullie moeten hier wegwezen mensen
Jullie hebben de Amstel met dat bootje besmet

En we hebben een woonboot, het ligt in de Amstel
We hebben een schuitje, "t is ons ideaal
En ben je een keertje bij ons aan de Amstel
Kom dan in ons bootje gerust allemaal

Ze hebben de schuit uit de Amstel getrokken
Ze protesteerden maar 't gaf hen geen biet
Want je moet weten 't is "Jan met de Pet" maar
Die moeten ze hebben, en de groten dus niet

En we hebben een woonboot, het ligt in de Amstel
We hebben een schuitje, "t is ons ideaal
En ben je een keertje bij ons aan de Amstel
Kom dan in ons bootje gerust allemaal

En we hebben een woonboot, het ligt in de Amstel
We hebben een schuitje, "t is ons ideaal
En ben je een keertje bij ons aan de Amstel
Kom dan in ons bootje gerust allemaal

twee reacties

01 08 06 - 17:18Lang leve de Stones

Kan dat gezeik over de Stones nou eens ophouden? Ja, het zijn zo langzamerhand oudere mannen die niet meer echt voor verrassingen zorgen. Maar dat geldt voor meer oudere mannen op de wereld en vrouwen ook, denk ik. Er is niemand op de hele wereld die iemand anders verplicht om een kaartje te kopen. Dus iedereen zit er uit eigen vrije wil. En als je er dan bent, dan weet je dat je JumpingHonkytonkSatisfactionRubyTuesdayStartmeup etc. etc voorgeschoteld krijgt. En je weet dat het weer iets anders zal zijn dan al die vorige keren. En misschien wel iets minder goed. Ik doe tegenwoordig ook dingen die ik vroeger anders of beter of vaker deed. Maar ze doen het toch maar wel even. Laat die mannen toch. Wie van ons valt stoned uit een palmboom, breekt bijna alles en staat vervolgens binnen afzienbare tijd weer op het podium? Kijk dat bedoel ik. Mannen, ik was er dit keer niet bij, maar ik ben trots op jullie! Ga door, tot je niet meer kunt. En laat die azijnpissers die kankeren over jullie concert maar pissen. Het is de kift, ze kùnnen niet eens in een palmboom klimmen, als ze er al een hadden.

reageer