Gerard van Maasakkers heeft ooit een lied gemaakt: "Griep" De melodie dwarrelt al twee dagen in mijn hoofd rond. Griep. Koorts. Spierpijn. Hoofdpijn. Niet ademen als je dit leest, want dan krijg je het ook. Het enige vrolijke is af en toe een paar pagina's van Odessa Star van Herman Koch. Bekend van Jiskefet en ander ongerief. Een zwarte jeep Cherokee, een langbenige vrouw, een nieuwe vriendenkring - daarvan droomt de hoofdpersoon in Odessa star. Ooit rende zijn zoontje hem enthousiast tegemoet wanneer hij thuiskwam. Nu begint het joch al te zuchten vóór hij is uitgesproken en mijmert zijn vrouw over haar leven na zijn dood. Bovendien hangt er een onuitroeibare, dierlijke stank in zijn huis en laat de benedenbuurvrouw haar mottige hond uit in de benedentuin. Zijn leven draait in cirkels rond, tot hij in de bioscoop Max G. tegen het lijf loopt, een oude vriend over wie op school al het gerucht ging dat hij handelde in verdovende middelen. Max imponeert achteloos, met zijn mobieltje, zijn kameraad Richard H., zijn langbenige Sylvia, zijn Oekraïense vriendin en zijn zilverkleurige cabriolet. Onweerstaanbaar is de lokroep van de macht: de hoofdpersoon infiltreert in Max' kringen en is er getuige van hoe deze mannen de wereld naar hun hand zetten.
Odessa Star is het spannende en onderkoeld komische verhaal van een mid-lifecrisis die eindigt in een nachtmerrie.

Bij de nachtmerrie ben ik nog niet, want ik kan niet meer dan drie bladzijden achter elkaar aan. Verder veel pilletjes van Weleda en proberen gewoon uit te zieken. Toelaten, accepteren Donders. Nee, je gaat niet dood...pffffffffff