Het verbaast me elke keer weer als ik in Italia ben. Ondanks dat ik er zelf al een leven lang midden in zit. De media. In ons huis in Italië hebben we geen televisie. Bewust. Hoeft niet. 't Is dat zooonlief me belde en baaslief me sms-te, maar anders hadden we de eerste dagen niets meegekregen van het drama in Apeldoorn. Italiaanse regionale kranten berichtten er nauwelijks over. En het tv-nieuws in de bar om de hoek mis ik bijna altijd. We hebben nu wel een pc-tje daar, met een internet verbinding via de telefoon:  "grrrrrrrrrrrr, piep, grrrrrrr, piep, ploing, piep...ken je het geluid nog? Dus we wisten het wel. Maar je ervaart het dan heel anders. Heel ver weg. Soms ook maar goed.