Uit....

En dan ineens gebeurt het weer. Een telefoontje. Dood. Hartaanval. 53 jaar. Een collega die ik al heel erg lang ken, zo'n 27 jaar ongeveer. Gezond geleefd, wel altijd en veel en hard gewerkt. Teveel. Hoofdschuddend had ik het er laatst nog met hem over. Grappen en grollen makend over zijn bankrekening die onderhand wel zou moeten overlopen, omdat hij als freelancer NOOIT neen zei als hem wat gevraagd werd. Wat het ook was, weliswaar gestuurd en aangestuurd door zijn vrouw, hij kwam altijd om zijn klus te doen. Maakte min of meer deel uit van het peloton van de Tour de France en kende dat wereldje als zijn broekzak. Schreef talloze boeken over zijn wielersport. Laatst hadden we ter redactie dus zo'n gesprek: "Hoe lang doe je de Tour de France eigenlijk nog Wim? Op een gegeven moment moet je toch wat rustig gaan doen...?" Hij zei: "Daar ga ik mee door, tot ik er bij neer val...." Het kwam uit de grond van zijn hart. Vanmorgen gebeurde dat dus. Hij viel erbij neer. Dood. Hartaanval. 53 jaar. Als het zo dichtbij is komt het wel erg dichtbij...

zes reacties

Chantal (URL) - 31-08-’05 11:57
jan (URL) - 31-08-’05 18:46
Willem Ammerlaan (E-mail ) - 01-09-’05 12:29
Jan Kikkert (E-mail ) - 01-09-’05 13:10
Noud Cornelissen (E-mail ) (URL) - 02-09-’05 08:49
Hendrik van Deijk - 06-09-’05 01:21
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om commentspam te voorkomen, moet je deze vraag even beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.